صدور پیام تسلیت درگذشت دکتر روحانی از سوی دانشگاه رضوی

به گزارش روابط عمومی دانشگاه علوم اسلامی رضوی، ریاست محترم دانشگاه، اساتید و اعضای هیئت علمی دانشگاه رضوی فقدان مرحوم دکتر محمود روحانی را ثلمه‌ای جبران‌ناپذیر برای جامعه علمی و قرآنی می‌داند و از درگاه حضرت حق برای آن فقید سعید علوّ درجات و رحمت واسعۀ الهی و برای بازماندگان مکرم صبر جمیل و اجر جزیل مسألت می‌نماید.

متن این پیام از قرار زیر است:

 
بسمه تعالی

إِنّٰا لِلّٰهِ وَ إِنّٰا إِلَيْهِ رٰاجِعُونَ

ایران اسلامی، زادگاه پزشکان و دانشمندانی است که قرن‌ها چون اختران فروزان بر آسمان علم و هنر درخشیده‌اند؛ و استان خراسان از دیرباز مهد پرورش چنین بزرگانی بوده است. دکتر محمود روحانی، فرزند این خطه فرهنگ‌پرور، از خانواده‌ای روحانی در مشهد برخاست؛ از همان نوجوانی دل‌بسته فعالیت‌های فرهنگی و اجتماعی بود و در دانشکده پزشکی تهران نیز در کنار تحصیل، در عرصه‌های ورزشی و فرهنگی فعالانه حضور داشت.

ایشان پس از فراغت از تحصیل با دوره مالاریولوژی، به‌عنوان اپیدمیولوژیست وارد عرصه بهداشت کشور شد؛ از اداره بهداشت استان تهران تا ریاست اداره بهداشت سیستان‌ و بلوچستان و سپس خوزستان، نقش‌آفرینی‌های اثرگذاری در کنترل و پیشگیری مالاریا و وبا داشت؛ خدماتی که بازتاب آن در گزارش‌های ملی و بین‌المللی منعکس شد. بعدها به مشهد بازگشت، به تدریس و مدیریت در بیمارستان شهناز (قائم(عج) کنونی) پرداخت و با رویکردی علمی در ساماندهی منابع انسانی تحول آفرید. سپس برای تحصیلات عالی راهی دانشگاه بروکسل شد و دکترای تخصصی بهداشت عمومی و گواهی بین‌المللی فوق‌تخصص اپیدمیولوژی و آمار زیستی را با رتبه ممتاز اخذ کرد و از سال ۱۳۴۸ فعالیت دانشگاهی خود را از سر گرفت.

دکتر روحانی در کنار جایگاه دانشگاهی، حضوری مؤثر در عرصه‌های فرهنگی و انقلابی داشت؛ ارتباط نزدیک با شهید مطهری و جمعی از پیشگامان انقلاب اسلامی، حضور در کمیته استقبال از امام خمینی(ره)، و سپس نمایندگی اول مردم خراسان در مجلس خبرگان تدوین قانون اساسی و عضویت در هیئت‌رئیسه آن مجلس، از برگ‌های درخشان زندگی اوست. وی در سال‌های ۱۳۶۰ و ۱۳۶۱ به‌عنوان وزیر مشاور و رئیس سازمان بهزیستی کشور خدمت کرد. از سوابق علمی ـ فرهنگی او می‌توان به استادی دانشگاه علوم پزشکی مشهد (اپیدمیولوژی و آمار پزشکی)، عضویت در هیئت‌مدیره بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی و عضویت در هیئت امنای بنیاد دانشنامه بزرگ فارسی اشاره کرد.

این استاد متعهد، سال‌ها با دانشگاه علوم اسلامی رضوی همکاری علمی و اجرایی داشت، عضو شورای آموزش و هسته پذیریش دانشگاه بود. کتابخانه دانشگاه رضوی، شاهد رفت‌وآمد و حضور علمی مستمر او بود و با خدمات قرآنی فراوان، چهره‌ای الهام‌بخش برای دانشجویان و همکاران شد. تواضعِ حقیقی در کنار صراحت و شفافیت و بیزاری از تملق از برجسته‌ترین خصال او بود.

در عرصه قرآن‌پژوهی، اثر سترگ سه‌جلدی «المعجم الاحصائی لِألفاظِ القرآنِ الکریم»  حاصل ۱۲ سال و ۳۰ هزار ساعت تتبع اوست؛ اثری که با روش نوین تفکیک آیات مکی و مدنی و امکان‌سازی برای مطالعات ریاضی–آماری قرآن، مورد تقدیر پژوهشگران در کشورهای متعدد قرار گرفت و افتخارات فراوانی را برای ایشان به ارمغان آورد.

فراتر از این افتخارات، راه و رسم زندگی دکتر روحانی که نسبتی نزدیک با دو خاندان علم و فضیلت، شهید مرتضی مطهری و دکتر علی شریعتی نیز داشت سرشار از اخلاص، مسئولیت‌پذیری، کار جهادی و دغدغه حقیقت بود.

دانشگاه علوم اسلامی رضوی، فقدان این استاد بزرگوار را ثلمه‌ای جبران‌ناپذیر برای جامعه علمی و قرآنی می‌داند و از درگاه حضرت حق برای آن فقید سعید علوّ درجات و رحمت واسعۀ الهی و برای بازماندگان مکرم صبر جمیل و اجر جزیل مسألت می‌نماید. بی‌تردید، میراث علمی، قرآنی و اخلاقی او چراغ راه پژوهشگران و دانشجویان خواهد بود

رییس و اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم اسلامی رضوی